100 jaar Museum in Vlaardingen

Foto Lijnstraat 2. Vlaardingen, de oudste locatie van het museum. Collectie Stadsarchief Vlaardingen

Dit jaar is het precies honderd jaar geleden dat de Vlaardingsche Oudheidkamer en Visscherij-museum, de voorloper van het huidige Museum Vlaardingen, werd opgericht. In de afgelopen honderd jaar had het museum het, net als nu, niet altijd even makkelijk. Gebrek aan financiële middelen, ruimtegebrek, verbouwingen en verhuizingen lopen als een rode draad door de geschiedenis van het museum. Maar het museum kent ook vele hoogtepunten. Hier zijn bijzondere initiatieven ontwikkeld en spraakmakende tentoonstellingen gemaakt.

Al honderd jaar heeft Vlaardingen een eigen museum, waar het rijke verleden van de stad te bewonderen is. Dit heugelijke feit laat Museum Vlaardingen, als rechtmatig opvolger van de Oudheidkamer, niet onopgemerkt voorbijgaan. Met de tentoonstelling Woelige baren, veilige haven. 100 jaar museum in Vlaardingen wordt u vanaf 1 november meegenomen in het verleden van het museum van de stad.

Met pronk- en topstukken uit de begintijd, waaronder de bijzondere objecten uit de schenking van mr. Simon van Gijn die aan de basis ligt voor de collectie van de Oudheidkamer, wordt het verleden van het museum opeens heel tastbaar. De meeste aandacht zal uitgaan naar de laatste vijftig jaar, de periode waarin het museum gevestigd is aan de Westhavenkade 54. Veel Vlaardingers kennen het museum nog uit deze tijd en bewaren speciale herinneringen aan bijvoorbeeld het snoepwinkeltje en het aquarium. Met hulp van oud-medewerkers, de Vereniging Vrienden van Museum Vlaardingen en vrijwilligers zijn vijfentwintig memorabele momenten gekozen, waarmee deze periode uit de geschiedenis van het museum nog een keer tot leven komt.

Woelige baren, veilige haven
100 jaar museum in Vlaardingen
1 november 2020 t/m 21 februari 2021
Museum Vlaardingen
Westhavenkade 54
3131 AG Vlaardingen 

Let op: online reserveren verplicht: www.museumvlaardingen.nl/tickets

De nieuwe Hendrika Jacoba GY-127 voor Klaas van den Berg uit Urk is eind oktober  in de vaart genomen. De kotter is de nieuwste van een doorlopende reeks fly-shooter / twin-riggers afkomstig van Padmos in Stellendam.

De nieuwe Hendrika Jacoba GY-127 voor Klaas van den Berg uit Urk is eind oktober  in de vaart genomen. De kotter is de nieuwste van een doorlopende reeks fly-shooter / twin-riggers afkomstig van Padmos in Stellendam.

De flyshootvisserij is een vorm van kustvisserij, een moderne variant op de Deense snurrvod. Deze manier van vissen werd voornamelijk toegepast door de IJslandse, Deense en Schotse vissers. Sinds enkele jaren gebruiken ook diverse Nederlandse en Franse vissers deze techniek. De flyshootmethode is geschikt om door kleine tot middelgrote kotters beoefend te worden. Het is een tussenvorm van de zegen- en trawlvisserij. Een kotter die met de Schotse zegen vist, gaat niet voor anker. Bij de flyshoot houdt de schipper doormiddel van de schroef het schip in de gewenste positie.
Ook bij deze methode vindt de vangst overdag plaats en zorgen de lange lijnen voor het opschrikken van de vis, en doen deze bij het inhalen in het net belanden.

Van den Berg
In de veertigjarige geschiedenis van het vissersbedrijf Van den Berg is dit de eerste nieuwbouwer. De 24,95 meter lange en 8,50 meter brede Hendrika Jacoba vervangt de 40 meter lange bokker gebouwd in 1982 als GO-38.

Vanwege restricties door corona werd het nieuwe schip formeel overgedragen op een bescheiden evenement voor familiekring van Klaas op de werf in Stellendam.
De GY 127 (GY=Grimsby) heeft weliswaar een Engels registratienummer, maar het bedrijf is sinds het Brexit-referendum statutair in Schotland gevestigd.
Het nieuwe vaartuig is 15 meter korter dan de voormalige boomkorkotter die het vervangt,  is een aanzienlijk geavanceerder vaartuig, en verbruikt door de beperkte lengte ook minder brandstof.

Padmos schrijft op haar Facebookpagina: ‘Gisteren was het dan zover: het vertrek van de GY-127 ‘Hendrika Jacoba’ vanuit onze scheepswerf in Stellendam. Een prachtig project waar we van het begin tot het eind volop van hebben genoten.” 

Afscheid van Leo Verhart

Op 5 okt. is in het dagelijks bestuur (en de andere bestuurders via een video call)  afscheid genomen van onze voorzitter Leo Verhart, zoals u reeds eerder in de Spil heeft gelezen heeft Leo besloten om na ruim 10 jaar zijn functie neer te leggen waarvan de eerste jaren als penningmeester en de laatste jaren als voorzitter. I.v.m. Corona was zijn afscheid in de tijd verschoven, op een later moment willen wij middels een drankje gezamenlijk Leo uitzwaaien. Wanneer dit gaat plaats vinden is nu nog onduidelijk.
Wij denken in Maarten Broek een goede vervanger te hebben en wensen hem dan ook veel succes binnen ons team.

Beste belangstellende van de VL92 Balder
In het voorjaar van 2018 was ik, zoals dat heet: in between jobs.  Naast het solliciteren had ik uiteraard tijd te over en vond dat ik wel wat aan extra (zie ook persoonlijke feitjes) vrijwilligers werk zou kunnen gaan doen. Voor het algemeen belang, begrijpt u wel…?  Via Bert Otto ben ik toen in contact gekomen met het Museum Vlaardingen, alwaar men opzoek was naar een huismeester. Ik heb daar uiteindelijk voor een periode van 4 mnd. i.s.m. andere vrijwilligers allerlei klusjes verricht. In diezelfde periode raakte ik meer en meer betrokken bij de werkzaamheden aan de Balder. Gaandeweg heb ik toen op de donderdag wat hand en span diensten uitgevoerd.  Tevens vervulde ik de rol van gastheer cq rondleider tijdens evenementen.

Afgelopen winter werd ik door Bert en Aad Schuilenburg gepolst voor een functie binnen het bestuur. Uiteindelijk bleek het om de functie van voorzitter te gaan. Leo Verhart heeft het een aantal jaren met plezier gedaan en vond het tijd het stokje over te geven.  Ik voelde mij uiteraard zeer gevleid en had even tijd nodig om daarover na te denken. De functie heb ik uiteindelijk aanvaard, omdat ik het erg belangrijk vind om een steentje bij te dragen aan het voortbestaan van ons Maritieme erfgoed.

Ik heb er erg veel zin in en zie een taak voor mij. We staan echter aan de vooravond van een aantal uitdagingen. Om er maar een paar te noemen: als gevolg van vergrijzing het aantrekken van “vers” bloed (nieuwe enthousiaste vrijwilligers), transitie van restauratie naar educatie/exploitatie, aantrekken van meer bezoekers en varende gezelschappen en last but not least de perikelen m.b.t. Corona (beperkt aantal bezoekers…) enz. Kortom, we gaan een nieuwe periode tegemoet, maar ik ga ervan uit dat we ons de uitdagingen met gezamenlijk enthousiasme en inzet het hoofd kunnen bieden. Nu even lastig elkaar te ontmoeten, maar hoop jullie snel weer te zien en bij te praten.

Tot dan!

Een aantal persoonlijke feitjes: Ik ben 61 jaar, ben een geboren en getogen Vlaardinger en ben van beroep Accountmaner Sprinklertechniek bij Trigion (onderdeel van Facilicom), heb een dochter van 22 en een latrelatie met vriendin Hester. Hobby’s zijn fietsen, zeilen (lid bij wv de Bommeer), lezen en museumbezoek. Naast de activiteiten bij de VL92 Balder ben ik eveneens vrijwilliger bij Vereniging Midden Delfland. Hier is mij belangrijkste activiteit het werven van nieuwe leden. Bent u al lid?

Maarten Broek is bereikbaar via voorzitter@zeilloggerbalder.nl

Scheepsmodel haringlogger VL92 Balder wordt op schaal gebouwd.

Hans Ekelenburg ( vrijwilliger bij de Balder) bouwt op kleine schaal 1:50 een nauwkeurig scheepsmodel van de haringlogger VL 92 Balder volgens de originele tekeningen. ‘Het vastleggen van een stukje maritiem erfgoed tot in de kleinste details’. ‘Het wordt een model in twee delen grenenhout, twee halve modellen welke later worden gemonteerd in het tonnenruim van de Balder.

Aan de stuurboordzijde met de vleet en aan de bakboordzijde de andere helft met de beug’. Deze vleet en beug worden door hem ook op de schaal gemaakt. Als scheepstimmerman kan Hans heel goed tekeningen lezen, en ideeën hoe het gaat worden ziet hij vooraf al door zijn ervaring. Het is niet zijn eerste model, ‘Vele modellen gingen hier aan vooraf, diverse scheeps- en vliegtuigmodellen heb ik reeds gemaakt met mijn schaaf, lijm en zaagjes’. Hans bouwt zijn model in de werkplaats van de Balder, hij heeft daar zijn eigen hoekje gecreëerd. ‘Er staat gelukkig nu geen druk op, het behoeft niet dit jaar gereed te zijn’. ‘Door de corona hebben wij niet gewerkt in de werkplaats en is alles stil komen liggen, nu wij weer corona proef werken ga ik zo nu en dan weer knutselen’. Hij werkt samen met Wim van de Borden (modelbouwer) waardoor hij zo nu en dan adviezen krijgt.

‘Het model wordt zoals de Balder, in 1912, van de Werf de Jong in Vlaardingen van de helling is gelopen. Ik tuig de Balder volledig op, maak kleine blokken voor de tuigage en zorg dat alles authentiek is’. Hans spreekt zeer gedreven en enthousiast over het scheepsmodel en heeft er vertrouwen in dat het als voorbeeld in het ruim van de Balder een prachtig beeld geeft hoe een logger er met vleet en beug er in vroegere tijden heeft uit gezien.

Hans Bakker