Toen we de informatie kregen dat er plannen waren om een nieuwe stadskraan te plaatsen, een copie van de vorige en die op dezelfde plaats aan de kade zou komen te staan, kwamen we al snel tot de ontdekking dat deze kraan onze gangway behoorlijk in de weg zou gaan zitten en een probleemloze en veilige toegang tot de Balder tot het verleden zou gaan behoren. Het ondereind van de gangway zou onder de staart van de kraan eindigen en niet meer bereikbaar zijn.

We gingen op zoek naar een oplossing, met als uitgangspunt dat de toegang gemakkelijk en vooral veilig moest blijven, eenvoudig te plaatsen en weg te halen moest zijn en waarbij de Balder op zijn eigen plek kon blijven liggen.

Verplaatsen van de gangway was geen optie, allerlei obstructies op het potdeksel van de verschansing zowel als aan dek verhinderden dat. Ook het verhalen van het schip naar voren of naar achteren gaf marginaal resultaat en de 4 m lange gangway inkorten tot 2,5 à 3 m zou de toegang tot het schip onacceptabel steil maken.

De oplossing werd uiteindelijk gevonden in het aanbrengen van een wegneembaar  rond aluminium platform aan de verschansing van de Balder, aan de buitenzijde voorzien van een roestvast stalen ring, waaraan de gangway kon worden vastgehaakt. Hiertoe werd deze laatstgenoemde voorzien sterke roestvast stalen haken. De gangway kan op deze manier haaks op het schip danwel onder een hoek tot zelfs evenwijdig aan de scheepshuid worden geplaatst, zodat de kraan, noch andere obstakels op de kade  niet meer van invloed zijn op de vrije toegang tot de Balder.

Verplaatsbare scepters met daartussen een net garanderen een veilig verblijf op het platform. Al met al een prachtig stukje werk geleverd door het Vlaardingse bedrijf Voscon (u weet wel, van “wat hebben wij niet van metaal gemaakt”).

Bijkomend voordeel is nog dat als in “vreemde havens” de kade of steiger niet al te breed is, de gangway voortaan altijd te gebruiken is.

Nu maar hopen dat we binnenkort weer bezoekers kunnen ontvangen en weer kunnen varen.

Jan Huis
SZB
19-10-2020

Gebreid door een groep vaste vrijwilligers voor de bemanning van de haringlogger VL92 Balder te Vlaardingen.

Medio 2015 ontstond door toedoen van Bert Otto  het initiatief om originele visserstruien te gaan breien voor de bemanning van de haringlogger VL92 Balder.
Zodat bij het jaarlijks binnen halen van de nieuwe haring, de diversen vaartochten en bezoeken aan de evenementen merendeels buiten Vlaardingen  de volledige bemanning in Vlaardingse visserstruien aan boord staan.
Bert had bij een evenement in Maassluis waargenomen dat er traditionele visserstruien werden gedragen. ‘Dat kunnen wij in Vlaardingen ook!’

Mede door inspanning van John Boere / bestuurslid evenementen/ werden breivrijwilligers gezocht. Na een oproep geplaatst te hebben in Magazine de Spil was de aanmelding niet groot.
Pas na actie van Groot Vlaardingen maart 2018, door Britt Planken was het raak!

13 dames en één heer melden zich aan.  En weldra zat de ‘breiclub’ iedere vrijdagmorgen te breien in Museum Vlaardingen.  Volgens een vast origineel patroon van de Vlaardingse visserstrui, met als kenmerk de horizontale indeling.
Dit bestaat o.a. uit vaste banen van golven, zee, visnetten en bliksemschichten.
Besloten werd dat op het rugpand VL92 komt te staan.
Door sponsoring werd de originele iets vettige wol verkregen. Er werd volop truien maar ook sokken gebreid. En dit alles op maat voor de betreffende bemanningslid en later de  rondleiders in het museum.
Lange tijd was de groep aanwezig tot dat de Corona dwars ging liggen. Thuis werd menig trui afgemaakt en sinds kort is men weer op vrijdag ochtend, onder strikte regels, aanwezig in Museum Vlaardingen.

Vrijdag 18 september is de 40e  trui om de schouders gehangen van Maarten Bal / bestuurslid, Stichting Zeillogger Balder.  Maarten verraste breister Ada den Hoedt met een fraai boeket.

Alle vrijwilligers, bestuursleden van de Balder en rondleiders in Museum Vlaardingen zijn voorzien van de originele visserstrui.  Dit wil niet zeggen dat de club wordt opgeheven, het is juist een vaste gezellige vrienden club geworden. En iedere vrijdag morgen is het tikken van naalden waar te nemen in Museum Vlaardingen.

Hans Bakker
PR-Commissie Stichting Zeilloger Balder.